HISTORIA MOJEJ PRZYGODY Z MASAŻAMI (SZTUKA DOTYKU).

Witam serdecznie ;)

Oto moja historia, którą chciałbym się z Wami podzielić. Opowiada jak stałem się profesjonalistą w zakresie masażu i zabiegów na ciało w obszarze Spa & Wellness w Europie i Peru.

Kim jestem?

Nazywam się Ricardo Florez, urodziłem się w 1981 i pochodzę z miasta Arequipa w Peru. Przeżyłem moje dzieciństwo w tym uroczym mieście aż do 13 roku życia. Później musiałem się przeprowadzić wraz z moją rodziną na północ Peru, do regionu Piura, do wioski o nazwie Canchaque, gdzie spędziłem 3 lata otoczony różnorodną roślinnością, legendami i historiami.  

Zawsze byłem dzieckiem ekstrawertycznym i szczęśliwym, wesołym urwisem. Wciąż posiadam te cechy i je pielęgnuję, obecnie z ogromną energią.

Następnie przeniosłem się z moją rodziną do miasta Piura, gdzie ukończyłem szkołę średnią. Później rozpocząłem moje studia wyższe na Narodowym Uniwersytecie w Piurze w roku 2000.

Co zrobiłem kończąc szkołę średnią?

Chciałbym tu szczegółowo opisać co mi się przydarzyło kończąc ten etap.

To, co mi się przytrafiło, może również spotkać inne osoby. Pozwólcie, że Wam o tym opowiem troszkę więcej...

Obecnie nasi rodzice i/lub członkowie rodziny chcą, marzą, aby ich dzieci kończąc edukację zostały profesjonalistami i zazwyczaj decydują, który zawód jest dla ich dzieci najlepszy.  

Niektórzy rodzice stale pragną aby ich dziecko zostało lekarzem, inżynierem, architektem lub adwokatem. Jest to marzenie rodziców lub bliskich krewnych i myślę, że jest czymś naturalnym, gdyż jako rodzice zawsze chcemy wszystkiego najlepszego dla naszych dzieci i tego nie podważam.

Ja, kończąc szkołę średnią, zdecydowałem się studiować medycynę, ponieważ moja mama jest lekarzem i zawsze lubiłem oglądać jak pomagała ludziom w ich chorobach, jak ich przyjmowała i leczyła. Innym z powodów, dla których zdecydowałem się wybrać ten kierunek edukacji, była moja fascynacja anatomią i fizjologią człowieka i jako że moja mama miała małą bibliotekę w domu, jej książki również przyczyniły się do wyboru przeze mnie Medycyny.

Następnie zdecydowałem się na podróż do miasta Arequipa, aby aplikować na Uniwersytet Narodowy Świętego Augustina UNSA – było to zaraz po ukończeniu szkoły średniej w 1998 roku – lecz moje przygotowanie nie było wystarczające i nie udało mi się dostać na wybrany kierunek.

W tym czasie była na mnie wywierana silna presja od bliskich krewnych, którzy byli w moim otoczeniu i jedno ze zdań, które mi utkwiło w pamięci brzmi: „Studiuj na jakimkolwiek uniwersytecie, nieważne jaki kierunek, ale musisz być studentem. Później, będąc już studentem danego uniwersytetu, zmienisz kierunek na taki, jaki chcesz.”

W tym momencie nie wiedziałem co robić. Byłem bardzo młody i zależny od moich rodziców. Czułem, że niektórzy moi krewni wywierali na mnie presję większą niż moja mama. Znalazłem więc inną opcję i aplikowałem na kierunek pedagogiczny w Arequipie i się dostałem. Później usłyszałem inne komentarze w stylu: „ Przynajmniej będziesz nauczycielem, zawsze to coś”.

Mieszkałem w Arequipie tylko przez rok. W 1999 roku zostawiłem karierę pedagoga i wróciłem do Piury, aby przygotować się do aplikacji na medycynę na Uniwersytecie Narodowym w Piurze... i dlatego, że była blisko moich rodziców i rodzeństwa.

Bardzo dużo się uczyłem, przygotowywałem się prawie 2 lata na niektórych akademiach i zdałem sobie sprawę, że uwielbiałem niektóre przedmioty jak biologię, chemię, anatomię człowieka i trochę fizykę. Aplikowałem drugi raz na medycynę i znów się nie dostałem. W związku z tym wybrałem kierunek biologiczny, ponieważ przypomina studiowanie życia i ponieważ uwielbiałem te przedmioty. Bez problemu dostałem się na ten kierunek i z wielką radością rozpocząłem studia biologiczne w sierpniu 2000 roku.

Podczas moich studiów na tym wspaniałym kierunku zdałem sobie sprawę, że medycyna nie była dla mnie. Powinienem był czuć pasję lub powołanie, aby ją studiować i wiedziałem, że tego mi brakowało, a bez pasji nie zostałbym zbyt dobrym lekarzem. Byłem zadowolony, że sobie to uświadomiłem.

Czułem się bardzo usatysfakcjonowany z powodu studiowania biologii – i mimo, że zawsze pojawiały się jakieś wzloty i upadki kontynuowałem studia aż do roku 2004, kiedy to pojawiła się okazja do podróży na Stary Kontynent, konkretnie do Anglii. Podjąłem decyzję, aby wykorzystać tę nadarzającą się okazję, a potem wrócić do Peru, aby kontynuować moje studia... takie były moje plany.

W sierpniu 2004 pożegnałem się z rodziną i wyruszyłem po raz pierwszy do Anglii. I to samolotem(!) co było dla mnie czymś niesamowitym, ponieważ nigdy wcześniej nie latałem a jedynie podróżowałem autobusem w moim kraju, co było powszechne w tamtych czasach.

Na Starym Kontynencie: sierpień 2004

To był mój pierwszy raz, kiedy podróżowałem do Anglii. Decydując się na ten krok opuściłem mój kraj, aby nie stracić nadarzającej się okazji. Udałem się do tego cudownego kraju jako wolontariusz w szkole wyższej o nazwie Royal National College for the Blind (RNC) http://www.rnc.ac.uk/

W tej wspaniałej szkole dla osób niepełnosprawnych, częściowo lub całkowicie niewidomych, rząd szuka funduszy na wsparcie dla tych osób, aby mogły nauczyć się jak być niezależnymi i przydatnymi dla społeczeństwa i dla samych siebie. Moje zadania polegały na pomocy, wsparciu, przewodnictwu i współdzieleniu z nimi moich doświadczeń.

Czułem się spełniony oferując moją pomoc i zawsze zwracałem się z poczuciem humoru do tych cudownych osób. Również bardzo się starałem roztaczać aurę optymizmu w stosunku do nich i opowiadałem lub robiłem żarty, aby wywoływać uśmiech na ich twarzach. Sprawiało mi to dużą radość i satysfakcję.

Któregoś dnia usłyszałem pozytywny komentarz od mojego przełożonego mówiący, że studenci byli zafascynowani mną i moim poczuciem humoru.

W College RNC poznałem wolontariuszy z różnych krajów takich, jak Polska, Niemcy, Ekwador, Brazylia, Liban i Słowacja. Wszyscy dawaliśmy wsparcie studentom. Czasami organizowaliśmy spacery, wycieczki lub wyjścia do kina lub czasem podczas zakupów byliśmy ich przewodnikami. Było kilka dziedzin takich, jak muzyka, sport, gotowanie, ceramika itd., ale dział, który na początku nie miał na mnie dużego wpływu, to dział Środków Terapeutycznych, gdzie studiowało się i robiło masaże.

„Click” z masażem

Opowiem teraz coś, czego nigdy nie zapomnę i co na zawsze pozostanie w mojej pamięci.

Pewnego ranka roku 2006 – dokładnie mówiąc w kwietniu – byłem przy moim biurku, w biurze o nazwie Student Services, kiedy to mój kolega Barry Morris otrzymał wiadomość. Znajdowałem się kilka metrów obok niego kiedy odebrał telefon. Poinformowano go, że w dziale Środków Terapeutycznych potrzebowali „ciała” aby jeden ze studentów mógł przećwiczyć niektóre techniki masażu. Barry, mój kolega, zapytał mnie więc: „Ricardo, chcesz iść do działu Środków Terapeutycznych, aby Cię wymasowali? I ja odpowiedziałem: „Oczywiście! Nie ma problemu!” i udałem się do tego działu bez zwłoki.

Miałem wtedy 24 lata i nigdy do tej pory nie byłem na masażu i nie miałem o tym zielonego pojęcia. Dlatego też w momencie wejścia na salę musiano poinformować mnie, że należy się rozebrać i położyć na stole do masażu twarzą w dół. Kiedy jeden ze studentów rozpoczął masować moje ciało poczułem połączenie, tzw. „click” z tą Sztuką Dotyku, ponieważ uczucie było bardzo miłe i przyjemne. I pomyślałem wtedy: Jak cudownie! Co za przyjemne uczucie! Jaki relaks! Jaki spokój! Ale świetnie się czuję! I powiedziałem sobie w duchu: „Też chcę to robić i przekazywać tę radość i spokój innym osobom.

I tak też się stało. Skonsultowałem z moim managerem czy mógłbym studiować niektóre techniki masażu w dziale Środków Terapeutycznych. Miałem kilka rozmów kwalifikacyjnych i pytano mnie „dlaczego?” itd. ale ostatecznie, po wielu spotkaniach, zaoferowano mi stypendium i zacząłem studiować masaż, Sztukę Dotyku.

Ciekawostka odnośnie moich rozmów kwalifikacyjnych

Pewnego dnia w College RNC mój manager mnie poprosił, abym zaniósł wór przestarzałych dokumentów do zniszczenia. Niszczarka znajdowała się w biurze dyrektorki tej szkoły. W momencie kiedy niszczyłem papiery weszła pani dyrektor i mnie zapytała czy jestem tym młodym chłopakiem, z którym przeprowadzano rozmowy kwalifikacyjne, aby mógł studiować masaż w szkole. Odpowiedziałem jej, że to ja, a ona mnie zapytała: „ I jesteś z Peru, tak?”. Na co jej odpowiedziałem: „Tak, jestem z Peru, z miasta Arequipa.” Wtedy ona mi powiedziała: „Lata temu mój mąż był w Peru i był w mieście Arequipa. Rozchorował się i jakieś mniszki się nim opiekowały i wspierały w odzyskaniu zdrowia. I jestem za to bardzo wdzięczna.”

Potraktowałem to jako zbieg okoliczności, ale teraz rozumiem, że z jakiegoś powodu mi to opowiedziała i obecnie interpretuje to w ten oto sposób: jeśli coś Cię spotyka w życiu, to dlatego, że o to wcześniej prosiłeś.

Następna interesująca rzecz przydarzyła mi się w momencie, kiedy miałem otrzymać odpowiedź w sprawie studiowania masażu w College RNC i jeden z zastępców dyrektora mi powiedział: „Ricardo, mam dla Ciebie dwie wiadomości: dobrą i złą; którą chcesz usłyszeć najpierw? Odpowiedziałem mu: „Chciałbym najpierw złą”. Na co on mi powiedział: „ Lepiej Ci powiem dobrą: dobra wiadomość jest taka, że nie ma złej wiadomości. Damy Ci stypendium, abyś mógł studiować masaż w naszym College RNC. Gratulacje!”

Podczas moich studiów masażu w College RNC

Studiując w College jednocześnie byłem wolontariuszem – jako że było to również moim zajęciem i nie mogłem tego porzucić – mój manager mnie wspierał we wszystkim: w ustaleniu godzin pracy i studiów i w dziedzinie Środków Terapeutycznych.

Nauczyłem się wszystkiego o masażu: jego historię, techniki, przeciwwskazania jak również zasady takie, jak etyka i świadomość zawodowa.

Również studiowałem Tai -chi, aby kontrolować nasze ruchy podczas masażu, nie obciążać naszej pozycji i nie męczyć się fizycznie.

Wziąłem udział w kursie o nazwie Pottery, czyli wytwarzaniu ceramiki z gliny przy użyciu rąk, aby robić np. wazony. Był to sposób na uwalnianie, rozluźnianie i robienie bardziej elastycznych naszych dłoni.

Następnie studiowałem kurs z Anatomii i Fizjologii, co jest bardzo ważne dla masażysty: wiedzieć jak działa nasze ciało wewnątrz. Jako że już się tego nauczyłem w Peru, dobrze się bawiłem na kursie.

Uczestniczyliśmy również w zajęciach z Wychowania Fizycznego, aby utrzymać nas w formie.

W College RNC mieliśmy również zajęcia z angielskiego - od samego początku jako wolontariusz i tym bardziej teraz jako student masażu – aby móc porozumiewać się płynnej ze studentami i aby rozumieć lepiej moje lekcje ze Środków Terapeutycznych lub Medycyny Alternatywnej.

Moja pani profesor organizowała wyjścia do szpitali lub placówek dla osób starszych, aby móc zaoferować nasze techniki masażu jako praktykę. Zapraszała również pracowników niektórych firm  do naszej szkoły i w ten sposób ćwiczyliśmy nowe techniki i zdobywaliśmy więcej doświadczeń.

Na zakończenie mieliśmy egzamin, który był zorganizowany przez koordynatorów z ITEC. Później nasze egzaminy były oceniane w Londynie. http://www.itecworld.co.uk/

W roku 2007 zaliczyłem mój egzamin z Masażu Holistycznego oceniany przez ITEC w Londynie. Jest to międzynarodowa instytucja, która oferuje różnorodne tytuły jakości z Urody i Terapii SPA, fryzjerstwa, Terapii Uzupełniających, Sportu i Fitness i z obsługi klienta.

Doświadczenie zawodowe jako masażysta w Peru i Polsce

Po ukończeniu z sukcesem studiów w Anglii wróciłem do mojego kraju, aby się rozwinąć jako masażysta. Pierwszą pracę uzyskałem w 2007 roku w przepięknym i prestiżowym ośrodku SPA w Limie.

Zest Spa w Hotelu Miraflores***** w Limie.

http://www.belmond.com/miraflores-park-lima/

Jest to luksusowy hotel naprzeciwko morza w dzielnicy Miraflores gdzie się rozwinąłem jako terapeuta SPA. Często się komunikowałem używając języka angielskiego i to był mój dodatkowy atut.  

Rozpocząłem jako masażysta freelancer w Limie i krok po kroku uczyłem się nowych technik masażu. Uczyłem się masażu z gorącymi kamieniami, Shiatsu, jak również refleksologii.

Miałem również klientów prywatnych i musiałem nauczyć się innych technik jak modelowanie i masaż antycellulitowy.

Następnie znów miałem okazję podróżować do Polski w roku 2009 i pracowałem w innym SPA i poznałem inne techniki masażu takie, jak: Lomi lomi Nui i Masaż Balijski, które są bardzo popularne w Europie.

W roku 2011 powróciłem do Peru i tym razem wróciłem do pracy w Zest Spa jako recepcjonista i jednocześnie masażysta.

W roku 2012 miałem przyjemność pracować na stanowisku Supervisor Spa w innym luksusowym hotelu w Cusco.

Hotel Palacio Nazarenas*****

http://www.belmond.com/palacio-nazarenas-cusco/

Pracowałem w fascynującym SPA o nazwie Hypnose SPA.

W roku 2013 miałem kolejną okazję pracować w luksusowym SPA w Polsce.

Hotel Spa Odyssey****** w Polsce. http://www.hotelodyssey.pl/

Będąc w Polsce nauczyłem się nowych technik azjatyckich jak Masaż Tajski i udoskonaliłem mój Masaż Balijski. Jestem obecnie instruktorem tych dwóch pięknych technik.

W roku 2016 powróciłem do Peru po prawie 3-letnim pobycie w Kielcach w Polsce.

W Peru miałem okazję podzielić się moją zdobytą wiedzą z wieloma terapeutami, masażystami, lekarzami, pielęgniarkami, estetykami i innymi. Udałem się do trzech miast szerząc tę cudowną sztukę dotyku. Byłem w Cusco, Arequipie i Limie.

Miałem również okazję pracować dla AEP (Stowarzyszenie Estetyków w Peru), gdzie mogłem podzielić się moim doświadczeniem z dziedziny masażu holistycznego.

Wielkim wyzwaniem, jakie się pojawiło na mojej drodze, było poprowadzenie szkolenia dla wielu terapeutów manualnych w wiosce Machu Picchu w listopadzie 2016 roku.  

W czerwcu 2017 roku wróciłem do Polski, aby kontynuować moje studia masażu i zaktualizować moją wiedzę z zakresu psychologii i tarota dzięki Aleksandrowi Jodorowskiemu, który mnie zmotywował do odkrywania tajemnic jakie skrywa zbiorowa nieświadomość.

Tu w Polsce mam dużo czasu na czytanie, uczenie się i przede wszystkim na praktykowanie z moimi klientami. Jednak najcudowniejsze jest to, że mogę w tym momencie doświadczać tych różnic w  kulturze, myśleniu, tradycjach i edukacji; rzeczy, które się nam wpaja od dzieciństwa i które tworzą programy ograniczające w naszym umyśle, generując bariery blokowe w dorosłości.

Jedną z rzeczy, których doświadczam w Polsce jest gromadzenie zakazów (to, co chcę zrobić, lecz nie robię) i nakazów (to, czego nie chcę robić, ale robię), które powodują choroby psychosomatyczne. Jednakże to zagadnienie zostanie opublikowane w następnym blogu.

Ktoś mi kiedyś powiedział, że o swoich korzeniach nigdy się nie zapomina i wiem, że wcześniej czy później – po kilku latach - wrócę do Peru. Możliwe, że latem 2021 roku lub wcześniej. Szczerze mówiąc nie wiem kiedy, ale wiem jedno, że muszę żyć tu i teraz.  

Pamiętaj, że wszystko to, co robisz - dobre lub złe – Bóg Ci wybaczy, ale czas nigdy, dlatego rób to, czego naprawdę chcesz, teraz jest na to czas!

Wrócę do Peru jako profesjonalny terapeuta SPA i instruktor masażu z 15-letnim stażem w wykonywaniu masażu ciała i twarzy, lecz tym razem wrócę, aby podzielić się moim doświadczeniem, technikami i historiami z osobami, które zechcą nauczyć się czegoś więcej ze Sztuki Dotyku.

Jestem bardzo szczęśliwy, że dane mi było poznać tę cudowna sztukę masażu. Składam podziękowanie Słońcu, Bogu, Karmie, Wszechświatowi, Dharmie, Matce Ziemi i wszystkiemu, co istnieje, za połączenie mnie z tym wspaniałym i inspirującym zawodem, który - z wielką radością to oznajmiam – jest moją pasją.

Moja matka zrozumiała, że jest to moje szczęście i również jest ze mnie dumna. Już się nie przejmuję tym, co mówią inni, to tylko słowa, pozytywne czy negatywne, traktuję je jako motywację i im bardziej negatywne, tym bardziej przemieniam je w coś pozytywnego i optymistycznego.

Podzielę się z Wami dwoma zdaniami:

„Wybierz swoje szczęście i nie pozwól, aby inni je wybrali za Ciebie”.

„Nie rób planów, gdyż ostatecznie zawsze się zmieniają; pozwól, aby energia swobodnie płynęła, a wszystko się rozwiąże samo.”

Namaste!